آموزه ها و نقش ائمه معصومین ع در گسترش تشیع در افغانستان
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دکتری تاریخ اسلام جامعة المصطفی العالمیة
چکیده
ائمه معصومین (به عنوان هادیان راستین الهی و مفسرین دین اسلام و همتای قرآن ،مسئولیت هدایت جامعه اسلامی و دور کردن مسلمانان از انحراف و بدعتها را بر عهده داشتند و این وظیفه الهی دست کم از روز عیدغدیر و با نزول آیه تبلیغ و اکمال دین(مائده،3 و 67 ). آغاز و امام علی ع به عنوان ِعدل قرآن و جانشین پیامبر اکرم ص و مبین و مفسر اسلام بعد از پیامبر ص معرفی گردید و از مردم بیعت گرفته شد. گرچه پیمان شکنی و در انزوا قرار دادن امام علی ع به مدت 25سال بعد از پیامبر ص ظلم و ضربە بزرگی به اسلام ناب و مکتب اهلبیت(بود؛ اما ائمه(چه آن زمان که حاکمیت داشتند مانند دوران چهار سال و اندی حکومت و خلافت ظاهری امام علی ع و امام مجتبی ع و چه با حضور امام رضا ع در خراسان به عنوان ولیعهد؛ هم جایگاه و حقانیت خود و غاصب بودن خلفا را برای مسلمانان بیان
میکردند و هم مسائل جامعه و جهان اسلام را رصد نموده و به مقتضای آن موضع مناسب اتخاذ می نمودند و صراط مستقیم را به ایشان نشان می دادند و هم با ابزارها و راههای موجود، ارتباط خود را با شیعیان در اقصی نقاط محدوده خلافت اسلامی برقرار می کردند. در نهایت، حاصل و نتیجه مجموعه فعالیتهای ائمه(چه به صورت مستقیم و چه غیر مستقیم با تربیت شاگردان ،موجب گسترش تشیع و مکتب اهلبیت(در این سرزمین بوده است.
میکردند و هم مسائل جامعه و جهان اسلام را رصد نموده و به مقتضای آن موضع مناسب اتخاذ می نمودند و صراط مستقیم را به ایشان نشان می دادند و هم با ابزارها و راههای موجود، ارتباط خود را با شیعیان در اقصی نقاط محدوده خلافت اسلامی برقرار می کردند. در نهایت، حاصل و نتیجه مجموعه فعالیتهای ائمه(چه به صورت مستقیم و چه غیر مستقیم با تربیت شاگردان ،موجب گسترش تشیع و مکتب اهلبیت(در این سرزمین بوده است.
کلیدواژه‌ها
)